เป็นการเสนอมุมมองที่น่ารัก มีเสน่ห์ น่าสนใจ น่าค้นหาของเด็กไทย จากการที่ได้เล่น เฝ้าสังเกต เด็กเป็นวัยที่มีพลังมากมายภายใต้ข้อจำกัดของร่างกายเล็กๆ การเล่นกับพวกเขาช่วยเติมเต็มสิ่งที่หลงลืมและขาดหายไป เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่ ศิลปินต้องการเป็นตัวแทนของเด็กๆ ผสมผสานกับความเป็นไทยในการเพิ่ม ลด ตัดทอนเรื่องราว เพิ่มสีสันและความหมาย บนความลงตัวและพอดี และส่งผ่านให้ผลงานเป็นผู้ถ่ายทอด ให้รับรู้และสัมผัสได้ถึงรอยยิ้มและความสุขที่มีมากมายในเด็ก เล่น ยิ้ม หัวเราะ สนุก มีความสุข
ผมชอบเล่นกับเด็ก และเด็กก็มักชอบเล่นกับผม เราต่างมีความสุข มีรอยยิ้ม เป่ายิ้งฉุบบ้าง จักกะจี๋กัน เด็กแปลงร่าง กินขนม ปั่นจักรยาน แกล้งเด็กบ้าง โดนเด็กแกล้งบ้าง เป็นเพื่อนกัน สีสันที่มีอยู่มากมายในเด็ก ทำให้ผมได้ย้อนกลับไปแก้ไข และเติมเต็มในวัยเด็กของผม ทำให้ได้เห็นรูปแบบ รูปทรง ความน่ารักของเด็ก ความสนุก ที่ทำให้ยิ้ม หัวเราะได้ทั้งวัน
สำหรับเด็ก การที่เค้ายอมรับเป็นเพื่อนเป็นสิ่งสำคัญ และถ้าไม่สนุกเค้าก็ไม่อยากเล่นด้วย ผู้ใหญ่มักจะลืมไปว่าเคยเป็นเด็ก และเคยสนุกแบบนั้นมาก่อน เมื่อโตขึ้นจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ที่เคยมีไม่จำกัด ก็ถูกกรอบ และแทนที่ด้วยกฎ ระเบียบ เหตุผล ความถูกต้อง จนชีวิตขาดสีสัน และความสนุกสนานไปเลย เพียงแค่เปิดใจ เป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องคิดมาก
เมื่อได้ชมผลงานชุดนี้ อยากให้รู้สึกว่า ไม่ได้แล้ว ถึงเวลาแล้วที่เราต้องมีเวลาให้กับเด็กๆ เล่นกับเค้า เป็นเพื่อนเค้า สนใจเค้า และคุณจะได้มีความสุขจากพลังของความเป็นเด็ก จะว่าไปแล้วเด็กๆ ต่างหากที่เป็นฝ่ายให้ พร้อมที่จะให้อย่างจริงใจ ไม่ใช่แค่ทำไปตามหน้าที่เหมือนผู้ใหญ่ แต่ผู้ใหญ่ก็ไม่เคยใส่ใจและอยากได้สิ่งที่มีคุณค่าเหล่านั้น รู้สึกว่าเป็นภาระเสียมากกว่า ได้แต่หยิบยื่น (ผลักไส) ลูกหลานตัวเองไปให้กับคนอื่น เรียนหนังสือที่โรงเรียนก็หมดวันแล้ว ยังต่อด้วยเรียนพิเศษอีก และยัดเยียดกิจกรรมอีกมากมาย จนเด็กๆ เค้าก็ลืมคุณกันไปเลย จากนั้นก็จะเกิดช่องว่างมหาศาล คุณก็ไม่สามารถเข้าถึง เข้าใจเค้าได้อีกต่อไปแล้ว ไม่อยากให้คุณพลาดในสิ่งที่มีคุณค่า ที่อยู่ใกล้แบบไม่ต้องเอื้อมก็ถึง แต่ก็มักจะมองข้ามกันไป (มันก็เป็นส่วนหนึ่งของความสุขที่หาได้ง่ายๆ นะครับ) |